We hebben een zeilboot(je) gekocht. Ons zomerproject.
Aangezien ik de vraag kreeg of ik ongecensureerde belevenissen wilde delen, en niet de mooiweerpraatjes (en -plaatjes), bedacht ik het volgende: op insta komen de genietmometjes, de strakke zeilen, de blauwe lucht, spelende en kirrende kindertjes, de wijnproosten, en de mooie uitzichten.
Hier op deze blog komen de echte verhalen.
We hadden eerst een houten zeilboot, uit 1936, een zogenaamde Draak bezichtigd. Er was een klein kajuitje aanwezig. Met nog meer mooie (trieste) verhalen erbij, over een man die z’n zeilboot moest verkopen, nadat hij er jarenlang met z’n gezin mooie tochten op had gemaakt. Maar met dat de kinderen het huis uitgingen, ging z’n vrouw daar ook achteraan. Grote woonboerderij kwijt, zeilboot kwijt, oldtimers kwijt. En een appartementje in Den Bosch ervoor terug. Alleen om de verhalen al, wilden we de boot wel kopen.
Maar een beginnersduo moet niet met een houten boot van 12 meter beginnen. Dus hadden we deze zeilboot afgezegd.
We gingen verder kijken op marktplaats en vonden een leuk BM’tje: een open zeilbootje, zonder kajuit, formaat boterkuipje. Iets meer geschikt voor ons.
Geert onderhandelde wat over de prijs, belde zelfs met het rdw om te vragen of hij zonder E achter B wel met de trailer mocht rijden (want ja, hij rijdt voorwaardelijk, en werd dit gesprek ook opgenomen, voor bewijs als hij toch van de weg werd gehaald?). Alle seinen op groen, en op de prijs werd akkoord gegeven.
Maar, zei ik tegen Geert, hebben we nu een zeilboot gekocht, terwijl we ‘m nog niet bekeken hebben?
Oja.
Wordt vervolgd.
Comments are closed.