Ik heb eens flink nagedacht. Ben ik online dezelfde persoon offline? Bij tijd en wijle komt deze vraag bij me op, en ik vind het interessant om over na te denken, want onze (non verbale) communicatie geschiedt grotendeels ook digitaal, en da’s toch echt anders dan in de werkelijkheid, dus ben ik digitaal dezelfde zoals ik ook in het echt ben?
Zo ken ik iemand die in de werkelijkheid introvert is, liever op de achtergrond en in groepen nooit het hoogste woord zal nemen. Online is deze persoon veel expressiever in uitingen. Veel uitroeptekens gebruiken in zinnen, veel suggestieve puntjes ook. Zo’n verschil is grappig om te zien, en het doet me afvragen of ik dat ook heb.
Eén van onze kinderen gebruikte vorige week taalgebruik digitaal waar ik drie dagen van slag door was. (Allemaal netjes opgelost met excuses aanbieden, straf, verboden, het hele ratteplan). Maar ook daarvan vraag ik me af, heeft het kind wel door wat het eigenlijk zegt, en hoe het overkomt, en wat voor impact het heeft? Ik zou echt verbaasd (en wederom van slag) zijn als ik mijn kind dat soort taalgebruik in de werkelijkheid tegen een ander zou gebruiken.
Ik doe dus wel mijn best om in beide gevallen dezelfde te zijn, op de één of andere manier vind ik dat belangrijk. Maar laatst begon ik een beetje te twijfelen aan mezelf – dat doe ik gelukkig zowel online als offline .