Van de week las ik zo’n bijzonder artikel in het Urkerland. Het ging over een ‘vreemd’ stel (als in niet-urkers) en dat stel had een camper nodig om pensioen op te bouwen, maar het was tegenwoordig zo lastig om aan een camper te komen. De reden dat dit stel een camper als pensioen nodig had, was omdat ze in het dagelijks leven ergens evangeliseren voor de arme mensjes en kindertjes in de rimboe, en daarmee, boehoe, geen pensioen opbouwen. Ja, ik heb wat tegen de evangelisatie expansiedrift.
Vervolgens wordt in dat artikel elke Urker opgesomd met wie dat stel al eens contact heeft gehad. Gevoetbald met die, iets georganiseerd met die. Koffiegedronken met die, naar Zingen in de Zomer geweest met zus, enz. enz. Oja, en de vader van het stel heeft een tijdje gewerkt op het Berechja College. Deze opsomming van personen was kennelijk de grond en de reden waarop men nu een beroep wilde doen op de Urker bevolking: help ons aan een (goedkope) camper, voor ons pensioen, voor het goede werk dat wij voor anderen doen.
Het is alsof ik, die op het Berechja College werk, de plaatselijke middelbare school, en goed werk voor de gemeenschap doe, graag naar Ibiza wil, maar door het schamele docentensalaris er het geld niet voor heb, en vervolgens een oproep doe in het Urkerland aan de Urker bevolking mij te helpen. Zou je geld naar mij overmaken?
